Compassievol confronteren
‘Zonder wrijving geen glans, transformeer je klacht tot een kans’.
Wat is compassievol confronteren?
Compassievol confronteren is op een directe, respectvolle en eerlijke manier het gedrag van de ander dat je opvalt of stoort, ter sprake brengen. Je geeft aan wat je denkt en voelt, en wat het effect van dat gedrag is op jou. De intentie die je uitzendt, is bepalend voor het resultaat. Als je confronteert vanuit compassie en evenwaardigheid en daarbij de ‘feedbackregels’ (zie verder) hanteert, versterk je de verbinding met de ander.
Wat zijn aanleidingen om te confronteren?
- Je hebt last van specifiek gedrag van de ander en je wilt dat hij daarmee stopt.
- Je wilt de ander ‘opvoeden’, een spiegel voorhouden, bewust maken.
- Je wilt de ander de mogelijkheid bieden om te leren of veranderen.
- Je wilt je kritisch opstellen en stelt vragen bij bepaald gedrag van de ander.
- Je hebt de indruk dat de ander niet consistent is: hij zegt A, maar je voelt B.
- Je voelt dat je niet op dezelfde golflengte zit.
- Je wilt weten waar je staat in de relatie, of hoe de ander over je denkt.
- Je bent nieuwsgierig naar de behoeften en belangen die het gedrag van de ander aansturen.
- De ander heeft je grens overschreden en dat wil je laten weten.
- Je wilt helderheid krijgen over overeenkomsten en verschillen om tot een oplossing te komen.
- Je wilt eigen invullingen en verwachtingen over het gedrag van de ander toetsen.
- Je opent je hart, je stelt je kwetsbaar op en nodigt de ander uit dat ook te doen.
- Je wilt weten wat de ander denkt of voelt in de samenwerking of relatie om je mening te kunnen vormen of om invloed uit te oefenen.
Wat levert compassievol confronteren je op?
Confronteren vanuit compassie heeft grofweg drie functies:
- De essentie komt aan het licht; je kunt communiceren vanuit het hart. Dat zorgt voor opheldering, ont-spanning en opluchting.
– Opheldering: het geeft helderheid over fricties in relaties. Je krijgt nieuwe informatie en inzichten. Wat onder de tafel zat, komt boven tafel. Je gaat van onbewust naar bewust.
– Ont-spanning: je leert de ander beter kennen. Er is dus meer om van te houden. Je kunt de ander accepteren met zijn EGO-verstrikkingen en inzien dat iedereen perfect is door zijn imperfectie. Je hoeft het ongewenste, doorgeschoten gedrag van de ander niet goed te keuren, maar je kunt wel zien dat dit menselijk is.
– Opluchting: het uitspreken maakt dat de emotionele lading minder wordt. De dreiging en de stress verdwijnen, de kou is uit de lucht. - Het Bewust Zijn wordt vergroot; je krijgt nieuwe inzichten en informatie. Dat zorgt voor ont- dekking en een oplossing.
– Ont-dekking: confrontatie kun je zien als een kans om te leren (zelfconfrontatie) en om jezelf te verrijken. Je krijgt een kijkje in de binnenwereld van de ander. Je leert over het belang, de betekenis, de behoeften en de gevoelens van een ander. Door diversiteit en polariteiten krijg je meer mensenkennis en levenswijsheid. Je kunt zien dat jouw waarheid niet strookt met de waarheid van de ander. Je ontdekt dat een open onderzoekende houding, het stellen van vragen en het toetsen van eigen invullingen je meer brengen dan het tonen van EGO-gedrag. Kwaliteiten als dankbaarheid, tolerantie en nieuwsgierigheid kunnen zich ontwikkelen.
– Oplossing: door de duidelijkheid kunnen relatieproblemen worden opgelost. Onjuiste verwachtingen, doelen en afspraken kunnen worden bijgesteld. Er komt ruimte voor creativiteit, onderhandeling, een positieve verandering, een andere manier van samenwerken e.d. - De verbinding met de ander wordt versterkt; de relatie wordt verdiept. Dat zorgt voor opening, openbaring en ontmaskering.
– Opening: je positioneert jezelf vanuit respect en liefde voor jezelf. Je laat zien dat jouw mening ertoe doet. Je geeft assertief je grenzen aan. Je communiceert je gevoel, mening en behoeften.
– Openbaring: je stelt je kwetsbaar op en opent je hart voor de ander. Dat opent ook het hart van de ander en geeft verbinding op een dieper niveau. Respect en begrip voor elkaars standpunten en gevoelens nemen toe. Het ‘wij-gevoel’ wordt versterkt, waardoor de relatie zich kan ontvouwen op een hoger niveau.
– Ontmaskering: het EGO wordt ontmaskerd. Het ware gezicht van de ander, dat zit achter het EGO-masker dat hij gebruikt om te overleven, valt weg. Je ontdekt je eigen spiegel en schaduwkant. Storend gedrag van de ander is vaak het gedrag waar jij een oordeel over hebt. Je wijst de ander af omdat het niet in jouw ‘wetboek’ met normen en waarden past. In de verbinding met de ander ervaar je dus je eigen weerstand. Vanuit Acceptatie, Bewustzijn en Compasssie kun je door de overdreven kwaliteit van de ander kijken en zien dat de ander te veel heeft wat jij te weinig hebt. Dan ervaar je de ander niet meer als lastpak, maar als leermeester. Door met dit gedrag te experimenteren, word je flexibeler in gedragskeuzen.
Wat maakt compassievol confronteren zo lastig?
De meeste mensen vinden het moeilijk om negatieve feedback te geven. Vaak zitten daar blokkerende gedachten achter die uitgaan van angst of gebrek. De vijand zit dus vaak ‘tussen de oren’. Bijvoorbeeld:
- Je bent bang of schaamt je om jezelf te laten zien.
- Je bent bang de controle te verliezen.
- Je bent bang om je emoties te tonen.
- Je bent bang om de ander te kwetsen, beoordelen of belasten.
- Je bent bang om de waarheid onder ogen te zien.
- Je bent niet bekend met de feedbackregels.
- Je hebt slechte ervaringen uit het verleden.
- Je bent bang voor gezichtsverlies of afwijzing.
- Je ziet kwetsbaarheid als een zwakte in plaats van een kracht.
- Je bent niet gewend om je hart te openen als er spanning is.
- Je hebt gebrek aan moed of zelfvertrouwen.
- Je wilt eerst weten hoe de ander zal reageren.
- Je bent bang dat de relatie wordt verstoord.
- Je gelooft niet dat jouw mening ertoe doet.
Wat maakt het zo lastig om geconfronteerd te worden?
De meeste mensen vinden het erg lastig om te worden aangesproken op hun gedrag. Mensen zien het vaak als kwetsende kritiek. Dat heeft te maken met afschermingsmechanismen.
Bijvoorbeeld:
- Je vindt dat de kritiek gericht is op iets dat je niet kunt veranderen (je karakter).
- Je vindt dat de ander een ‘gekleurd’ beeld schetst dat niet op de feiten is gebaseerd.
- Je bent geneigd jezelf te verdedigen en zoekt naar een weerwoord.
- Je gaat in de aanval (degene die kritiek geeft, heeft ook vast wel een klein verbeterpuntje).
- Je verschuilt je achter allerlei voorbeelden die niet van toepassing zijn (ontkennen/afdwalen).
- Je projecteert eigen normen en waarden op de ander en wilt je gelijk halen.
- Je neemt alles persoonlijk en stelt alleen de vraag ‘Wat zegt dit over mij?’
Wat zijn de do’s en don’ts van compassievol confronteren?
Do’s
|
Don’ts
|
Vanuit liefde, bewust zijn, vertrouwen | Vanuit angst en gebrek |
Evenwaardigheid en respectvol | Boven-gedrag (bijv. dominantie, aanvallen, kleineren, gelijk willen hebben, ongevraagd adviseren, betuttelen, manipuleren, pushen, verwijten maken, de les lezen, eigen ‘shit’ op de ander projecteren, liegen, bedriegen, beschuldigen, escaleren) |
Ontvankelijkheid en leervermogen | Geslotenheid en faalangst/angst voor kritiek en Onder-gedrag (bijv. pleasen, wegcijferen, verstoppen, onzichtbaar maken, excuseren, ander niet willen belasten, volgen, uitstellen, twijfelen, afwachten, ontwijken) |
Open en onderzoekend | Veroordelend en afwijzend |
Denken in oorzaak en gevolg | Denken in goed en fout |
Acceptatie van polariteiten en schaduwkanten | Ontkennen en onbewust zijn |
Win-winsituaties en oplossingen | Eigen belang en loopgravenoorlog |
Wat zijn de spelregels voor het geven en ontvangen van feedback?
Feedback geven
|
Feedback ontvangen
|
opletten of de ander openstaat voor feedback en of het gaat over feedback waar verandering mogelijk is; | bereid zijn feedback als informatie te ontvangen;
|
de ander direct aanspreken (oogcontact, voornaam gebruiken, ‘ik merk dat…’ in plaats van ‘jij bent…’); | vragen om een toelichting als ik de feedback niet begrijp en de behoefte erachter onderzoeken; |
vermijden de ander de schuld te geven; | zelf beslissen wat ik met deze informatie doe (accepteren, afwijzen, onderzoeken, leren); |
duidelijk maken waarop mijn feedback precies betrekking heeft (specifiek waargenomen gedrag); | niet in discussie gaan met degene die feedback geeft (aanval/manipulatie); |
duidelijk maken dat dit mijn reactie is op het gedrag van de ander/de situatie; | de aspecten van het gedrag waarover ik feedback ontving, niet proberen te rechtvaardigen (‘ja, maar…’); |
feedback als informatie aanbieden zonder daaraan voorwaarden te verbinden (‘jij moet…!’; | vermijden feedback van de ander te ontkennen (voor de ander is dat een feit); |
zo veel feedback geven als functioneel en passend is, lange opsommingen vermijden en toetsen of de ander mij begrepen heeft. | de ander danken voor de feedback (hij heeft moeite gedaan, zich kwetsbaar opgesteld). |
Laatste berichten van Mariska Jak (toon alles)
- Hoe herken je je valse wil en herwin je je authentieke wil? - 21 november 2024
- Ontdek welke krachten jouw keuzes beïnvloeden - 21 november 2024
- Mini-meditatie: Heling van je gekwetste innerlijke kind (duur audio: 8 minuten) - 20 november 2024
Leuke plaatjes, mooie teksten en natuurlijkmooi aanbod, xxxxxxx